Hoe kun je me dit aandoen!

Het voelt vaak oneerlijk of onrechtvaardig als je moet dealen met verlies als gevolg van een scheiding als het niet jouw beslissing was.

Hoe ga je om met dat gevoel van onrechtvaardigheid?

“In de dagen na de eerste schok van zijn bericht dat hij wilde scheiden zag ik alleen maar een zwart gat voor me waar mijn toekomst in verdween. Hoe moet ik nu verder?

Ik begreep het ook niet. De antwoorden bleven uit, het enige wat ik te horen kreeg is dat hij niet met me verder wilde. En waarom? Waarom nu? Ik begreep het niet. Nog maar een half jaar geleden hadden we het over nog een kindje gehad. Had ik mijn baan vorig jaar maar niet opgezegd. Ik was net 1 jaar zelfstandig en had die stap durven zetten omdat hij grote sprongen had gemaakt met zijn bedrijf. Verdomme man! Al die jaren heb ik je de ruimte gegeven, nu was het mijn tijd om een stap te maken en nu laat je me in de steek?

Ik was bang. Hoe moet ik het nu redden financieel? Mijn bedrijf levert nog lang niet voldoende inkomen op om alle kosten te kunnen betalen en in mijn eentje kan ik nu de woning nooit overnemen. De bank ziet me aankomen als ik wil praten over de hypotheek..

Moet ik nu het huis uit? Ik dacht het niet. Hij wil toch weg? Wat moet ik? We kunnen de kinderen toch niet weghalen hier? Hoe langer ik erover nadacht hoe bozer ik werd. Verdomme man, hoe kun je mij dit aandoen?”

Boosheid en gevoelens van onrechtvaardigheid

Aanvaarden van het verlies van de scheiding is erg moeilijk als het niet jouw beslissing was, als je de keuze van de ander niet begrijpt en als je vindt dat de pijn van het verlies je door de ander wordt aangedaan. Dat kan erg onrechtvaardig voelen.

Gevoelens van onrecht roepen boosheid op. Boosheid gericht naar de ander, want waarom zou jij moeten dealen met een situatie waar je niet zelf voor hebt gekozen?

Dit is het allermoeilijkste in een scheiding. Je hebt niet zelf de keuze daarvoor gemaakt, maar draagt wel de gevolgen. Boosheid is krachtig en zoekt een weg naar buiten. Het liefst naar de persoon die je verantwoordelijk stelt voor je pijn. In dit voorbeeld wordt de boosheid geprojecteerd op de partner en dat uit zich in venijn. “Ga jij maar weg”, “Hoe kun je me in de steek laten?”, “Hoe kun je me dit aandoen?”. Iedereen kan zich iets voorstellen bij dit gevoel. Vaak speelt de eigen omgeving daarbij ook een rol. In de hoop jou te kunnen troosten geven ze je gelijk en vinden ze de ander ook schuldig aan je pijn of verlies. Daarmee wordt onbedoeld dit gevoel van onrecht nog verder bekrachtigd. Hij is de dader en jij bent het slachtoffer.

Echter hoe begrijpelijk dit ook is, en misschien geeft het tijdelijk verlichting, maar uiteindelijk helpt het jou niet verder om de ander aan te (blijven) klagen.

Door de ander verantwoordelijk te blijven stellen gaat je eigen pijn niet weg. Integendeel. Het verhard en zet zich vast. Door alleen de ander verantwoordelijk te stellen en je pijlen op de ander te richten vergeet je misschien in de spiegel te kijken en verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen aandeel in het gezond houden van de relatie.

Dat wil niet zeggen dat je niet boos mag zijn. Boosheid mag je laten zien. Boosheid is een krachtige emotie die gevoeld wil worden en die een uitweg zoekt. Vind die uitweg voor de boosheid en daarmee voor je verdriet en pijn: schreeuw, vecht, ren, huil, sla op een kussen. Schrijf een ongezouten brief aan je partner en schrijf daarin alles wat er maar in je opkomt, maar verstuur deze niet. Doe alles om boosheid ruimte te geven, behalve deze te projecteren of te ventileren op de ander, op je kinderen of op je omgeving.

Als je de ander de schuld blijft geven van hoe je je voelt en waar je nu staat in je leven, blijf je verbonden met slachtofferschap en geef je daarmee je eigen levenskracht weg. Blijven vasthouden aan boosheid staat daarmee je eigen levensgeluk en gezamenlijk ouderschap in de weg.

Wat de aanleiding ook is voor de relatiebreuk: jullie hebben allebei gegeven en ontvangen en gedaan en gelaten tijdens de relatie. Ook al heb je het gevoel dat de balans scheef is, dat jij alles hebt gegeven of in ieder geval veel meer dan de ander, het aanklagen van de ander zal de balans niet meer rechttrekken.

Zoek je hulp of ondersteuning om te leren omgaan met ongemakkelijke gevoelens na de scheiding of het loslaten van een ex-partner? Neem contact op voor een vrijblijvend intakegesprek

Vorige
Vorige

Ik wil wel, maar ik kan niet scheiden.

Volgende
Volgende

Uit elkaar of niet?